Perlombongan ialah salah satu industri tertua untuk mengekstrak bahan pepejal dan mineral yang diperlukan untuk menghasilkan banyak produk moden dalam kehidupan seharian. Walau bagaimanapun, ia mempunyai kesan alam sekitar yang dirasai di luar lombong dan kawasan sekitarnya.
Bagaimana Kaedah Perlombongan Mempengaruhi Alam Sekitar
Terdapat banyak bentuk perlombongan bergantung kepada sumber yang diekstrak. Setiap kaedah ini menghasilkan jenis pencemaran.
- Perlombongan bawah tanah melibatkan penggalian dan terowong untuk mencapai deposit dalam seperti arang batu.
- Perlombongan permukaan atau jalur membuang tumbuh-tumbuhan permukaan dan tanah untuk mengeksploitasi deposit cetek arang batu.
- Penempatan (mengekstrak) perlombongan logam dilakukan dengan menapis dasar sungai atau pasir pantai. Emas ialah contoh logam yang diekstrak dengan cara ini.
- In-situ (tempat asal) pulih atau perlombongan larut lesap in-situ digunakan untuk pengekstrakan uranium.
Menggunakan Pelbagai Kaedah Perlombongan
Sesetengah sumber boleh dilombong menggunakan lebih daripada satu kaedah, seperti dalam kes arang batu, emas dan uranium. Kaedah ini juga boleh mendatangkan kesan alam sekitar, seperti penebangan hutan, pemusnahan habitat, hakisan tanah, gangguan kawasan tadahan air dan pencemaran.
Penyahhutanan
Tiga fasa perlombongan ialah penerokaan, pengeluaran atau pengekstrakan dan guna tanah selepas perlombongan. Semua proses mengakibatkan penebangan hutan. Banyak mineral ditemui di hutan atau di kawasan perlindungan di kawasan tropika dan Hutan Boreal Kanada.
Sebagai contoh, perlombongan bertanggungjawab untuk:
- Menurut Global Forest Atlas (GFA), 7% daripada penebangan hutan subtropika adalah disebabkan oleh pengekstrakan minyak, mineral dan gas.
- 750,000 hektar hutan boreal Kanada telah hilang sejak tahun 2000 disebabkan oleh pengeluaran pasir tar (jalur minyak berkualiti rendah yang dilombong atau diekstrak dengan suntikan wap tekanan tinggi).
- 60% daripada hutan hujan Amazon terletak di Brazil. Menurut Mongabay (berita sains alam sekitar yang berpangkalan di A. S.), penebangan hutan di Brazil mula menurun pada tahun 2004 dan sejak itu telah mencapai kejatuhan 80%. Walau bagaimanapun, pada tahun 2019, kebakaran hutan dikaitkan dengan tahap penebangan hutan tertinggi sejak penurunan itu.
- Pelepasan sisa perlombongan juga boleh menjejaskan habitat. Sebagai contoh, 10, 000 hektar hutan telah hilang akibat mati akibat sisa lombong tembaga di Papua New Guinea mengikut GFA.
- Jenis perlombongan dan bahan yang dilombong juga mempunyai pengaruh penting ke atas tahap dan jenis kemusnahan. Pertimbangkan contoh pengekstrakan arang batu melalui perlombongan jalur.
Jalur Perlombongan Arang Batu
Arang batu dilombong melalui perlombongan jalur dan bawah tanah. Perlombongan jalur lebih berbahaya kerana kawasan tanah yang lebih besar terjejas tetapi digemari oleh industri kerana ia lebih murah. 40% daripada arang batu dunia diperoleh melalui perlombongan jalur.
Perlombongan Permukaan di Amerika Syarikat
Menurut Pentadbiran Maklumat Tenaga (EIA) A. S. pada 2018, 63% daripada pengeluaran arang batu A. S. datang daripada lombong permukaan. Perlombongan permukaan termasuk perlombongan jalur, perlombongan penyingkiran puncak gunung dan perlombongan lubang terbuka.
Hakisan
Kehilangan hutan dan operasi perlombongan seterusnya mengganggu tanah. Perlombongan jalur terutamanya bertanggungjawab terhadap hakisan tanah kerana lapisan atas tanah diletupkan untuk mencapai lapisan cetek arang batu dalam perlombongan puncak gunung.
Kemusnahan Alam Sekitar Akibat Kehilangan Tanah Atas
Tanah atas subur yang tersesat terhakis atau diangkut pergi, menyebabkan kawasan itu tidak sesuai untuk menanam sebarang pokok. Gangguan tanah inilah yang menyukarkan penanaman pokok.
Kesan Alam Sekitar Yang Berlarutan daripada Hakisan Perlombongan
Menurut Massachusetts Institute of Technology (MIT) kesan hakisan perlombongan boleh berlarutan lama selepas perlombongan tamat. Tanah yang besar terjejas, di luar kawasan sekitar lombong. Debu logam daripada lombong kuprum dan nikel selalunya kekal selama beberapa dekad dan bahkan boleh sampai ke kawasan 2-3 batu jauhnya dari titik lombong sebenar.
Pencemaran yang tertimbus dalam Tanah Dibebaskan
Terdapat banyak logam berat dan bahan kimia toksik yang tertimbus di dalam tanah yang terbebas semasa perlombongan dan akhirnya mencemarkan udara, air dan tanah. National Geographic melaporkan bahawa 40% daripada kawasan tadahan air di barat U. S. dipengaruhi oleh bahan pencemar perlombongan. Banyak tadahan air di A. S. juga tercemar daripada larian lombong di Kanada.
Membersihkan Air Tercemar
Lebih 500, 000 lombong terbiar di A. S. sedang menunggu untuk dibersihkan dan ditebus semula. Pada 2019, Sungai Cheat di Virginia Barat diisytiharkan "bersih" selepas berdekad-dekad berwarna oren akibat pencemaran lombong asid.
Tailing Lombong dari Lombong Bijih
Perlombongan permukaan atau lubang terbuka dan perlombongan bawah tanah mencipta tailing lombong yang selalunya dalam bentuk bahan seperti lumpur atau buburan. Tailing daripada penggalian dan terowong direndam oleh tanah dan boleh larut ke dalam air.
Batuan Radioaktif Berbahaya Terdedah
Proses perlombongan juga boleh mendedahkan batu radioaktif dan menghasilkan habuk logam. Walau bagaimanapun, timbunan sisa batuan tidak mudah diserap oleh air dan tanah kerana zarahnya terlalu padat, tidak seperti habuk yang dibuang ke atmosfera daripada operasi perlombongan.
Asid Saliran
Apabila logam bercampur dengan air, air boleh menjadi berasid. Saliran asid ini boleh menjadi masalah alam sekitar dan kesihatan utama yang berterusan selama berabad-abad.
Tanah Berasid
Habuk tembaga dan nikel daripada lombong boleh menjadikan tanah berasid untuk beberapa kilometer tanah di sekitar lombong. Tanah berasid menjejaskan pertumbuhan tumbuhan dan haiwan.
Bahan Kimia Toksik
Banyak bahan kimia yang digunakan dalam perlombongan adalah toksik dan boleh terlepas ke dalam tanah dan air. Sebagai contoh, merkuri yang digunakan dalam perlombongan bawah tanah dan hidraulik untuk emas menyebabkan pencemaran air yang memberi kesan negatif kepada hidupan akuatik. Sianida ialah satu lagi bahan kimia toksik yang digunakan dalam perlombongan yang boleh mengumpul dan meresap ke dalam kolam yang membahayakan hidupan liar.
Zarah Habuk Perlombongan Memudaratkan
Habuk ialah bahan pencemar udara utama yang dihasilkan oleh perlombongan. Zarah halus dan kasar (PM) yang berukuran kurang dari 2.5 petang hingga 10 malam adalah masalah di sini. PM halus adalah ancaman yang lebih besar kerana ia boleh sampai ke paru-paru yang membawa kepada masalah pernafasan. Keterlihatan juga boleh terjejas semasa pengeluaran kepulan habuk akut.
Pelepasan Gas Metana Lombong Arang Batu
Proses perlombongan boleh membebaskan gas metana yang terperangkap dalam jahitan arang batu. Gas metana dilepaskan ke udara dalam perlombongan bawah tanah. EPA mengaitkan 8.5% daripada pelepasan metana di Amerika Syarikat kepada Coal Mine Methane (CMM).
Penipisan Sumber Air Tanah dan Permukaan
Perlombongan menghabiskan air tanah dan permukaan. Beberapa cara pencemar perlombongan menjejaskan air adalah melalui mengurangkan kawasan tadahan air.
Pengurangan Kawasan Tadahan Air
Air tanah berkurangan melalui operasi perlombongan daripada penebangan hutan. Pokok hutan memecahkan kejatuhan hujan dan memperlahankan kadar penyerapan dalam tanah. Air kemudiannya meresap ke dalam tanah untuk mengisi semula takungan air bawah tanah atau sungai. Apabila hutan berkurangan, air tanah atau sungai berkurangan, air hilang melalui larian.
Saluran Bawah Tanah
Dalam perlombongan jalur dan perlombongan bawah tanah, air bawah tanah dipam dari takungan. Proses ini mengurangkan jumlah air yang tersedia untuk pertanian dan sebagai air minuman untuk masyarakat setempat.
Aliran Aliran Disekat
Dalam banyak kes, lombong menghalang aliran, menyebabkan sungai di hilir menjadi kering. Sekatan sungai dan pembuangan tanah lombong telah menyebabkan kemusnahan keseluruhan tanah lembap dan paya yang sebelum ini menyerap dan menahan air hujan.
Kolam Perlombongan dan Lagun Sedimentasi
Kolam lubang tiruan dan lagun pemendapan dibina untuk mengandungi air yang tercemar oleh bahan kimia toksik dari lombong. Takungan air sisa ini tidak produktif secara ekologi dan teknik pengorekan diperlukan untuk membersihkan kolam perlombongan ini.
Kehilangan dan Perubahan Habitat
Kehilangan habitat boleh berlaku akibat perlombongan melalui pelbagai cara. Penebangan hutan, pengumpulan kelodak hiliran, dan pencemaran oleh bahan kimia toksik adalah antara punca penting kehilangan habitat. Kesannya bergantung pada jenis perlombongan dan bahan yang dilombong.
Kehilangan Hutan
Perlombongan boleh menjejaskan habitat akibat kehilangan dan kemerosotan hutan. Ini termasuk kehilangan biodiversiti, pemecahan hutan dan masalah alam sekitar yang lain.
Kehilangan Biodiversiti
Apabila pertumbuhan hutan lama yang asli ditebang, tumbuhan dan spesies yang tumbuh di tanah kosong adalah spesies tahan lasak biasa dan bukannya spesies hutan. Ia boleh mengambil masa beberapa dekad hingga berabad-abad sebelum komuniti hutan yang kaya dan pelbagai sebelum ini tumbuh semula.
Pecahan Hutan
Hutan yang ditebang untuk memberi laluan kepada lombong mewujudkan jurang kosong atau bentangan yang memecahkan hutan yang sebelumnya berterusan menjadi serpihan kecil. Ini dipanggil pemecahan, dan selain kehilangan pokok terdapat banyak kesan berbahaya yang lain, seperti lebih banyak cahaya matahari dan suhu yang lebih panas. Dalam keadaan baharu ini, lebih banyak spesies tumbuhan dan pokok rumpai mula tumbuh. Spesies pokok hutan yang lebih sensitif dan haiwan berkaitan hilang.
Spesies Invasif
Di dalam lombong kosong dan pinggir hutan, spesies invasif boleh bergerak masuk. Spesies ini menetap dan merebak ke lebih banyak kawasan hutan, menggantikan atau menghapuskan spesies hutan sebelumnya.
Habitat Hidupan Liar yang Hilang
Kehilangan pokok menyebabkan kehilangan tempat bersarang burung. Mamalia seperti musang dan serigala tidak suka berkurung berhampiran tempat dengan manusia, jadi spesies ini berpindah dari lombong. Banyak burung dan haiwan memerlukan wilayah besar hutan yang tidak terganggu untuk terus hidup. Pemecahan hutan oleh lombong mengganggu pergerakan mereka dan malah boleh memaksa penghijrahan yang seterusnya mengurangkan kepelbagaian hidupan liar di sekitar lombong.
Pencemaran Bunyi dan Cahaya
Pencemaran bunyi dan cahaya menjejaskan banyak burung penyanyi, mendorong mereka mencari habitat baharu. Pencemaran habuk asid dari lombong menjejaskan amfibia, seperti salamander dan katak yang sensitif kepada tahap pH.
Spesies Langka
Populasi spesies pokok yang jarang ditebang untuk memberi ruang kepada operasi perlombongan berisiko. Penciptaan lombong mengurangkan jumlah keseluruhan spesies nadir di hutan, menjadikannya terdedah kepada kepupusan tempatan.
Kematian Jalan Haiwan
Dengan pembinaan jalan yang diperlukan ke lombong, kehilangan nyawa haiwan meningkat. Kematian haiwan meningkat di sekitar lombong daripada kenderaan yang melalui jalan lombong.
Peningkatan dalam Memburu
Setelah jalan dibina untuk memudahkan operasi perlombongan, terdapat peningkatan dalam pemburuan haiwan liar apabila pemburu tempatan menemui laluan baharu ini ke kawasan perburuan dara. Sebagai contoh, di Borneo, bilangan tenggiling, orang utan dan spesies lain dilaporkan semakin berkurangan kerana dibunuh oleh pemburu yang sebelum ini tidak menceburi kawasan tersebut.
Perlombongan Jalur Puncak Gunung
Pelombongan jalur mempunyai beberapa kesan khusus. Selain kesan umum perlombongan jalur puncak gunung, seperti pemecahan hutan, ia bertanggungjawab terhadap kehilangan burung, mamalia dan reptilia yang lebih jarang ditemui.
Kesan Perlombongan Mountain Top Strip
Perlombongan jalur mempunyai beberapa kesan yang tersendiri di samping kesan umum perlombongan seperti pemecahan, kehilangan burung yang jarang ditemui, mamalia dan reptilia mengikut penyelidikan yang diterbitkan dalam Biosains.
Perubahan Landskap Tidak Boleh Diperbaiki
Lanskap berubah apabila puncak gunung dialihkan, Kawasan itu diratakan menukar jenis landskap selama-lamanya.
Niches Hilang
Banyak relung kecil atau ruang hidup untuk tumbuh-tumbuhan dan haiwan hilang. Apabila jenis kawasan hidup berkurangan, kepelbagaian tumbuhan dan haiwan berkurangan.
Suhu Naik
Apabila ketinggian gunung diturunkan, kawasan yang sebelum ini lebih sejuk hilang. Lombong puncak gunung didapati lebih panas daripada puncak gunung di sekelilingnya.
Kehilangan Kawasan Hutan
Kawasan hutan hilang akibat perlombongan puncak gunung. Memandangkan sukar untuk menanam pokok di banyak kawasan lombong, hutan yang hilang digantikan dengan padang rumput, yang mengubah dan mengurangkan kepelbagaian biologi kawasan itu.
Tanah lembap dan Kepelbagaian Paya Hilang
Apabila tanah dari puncak gunung yang digali dibuang ke dalam sungai, ia menghalang pergerakan air. Tanah lembap dan paya menjadi kering membawa bersamanya seluruh habitat burung dan haiwan.
Langkah untuk Mengurangkan Kesan Perlombongan Puncak Gunung terhadap Alam Sekitar
Yale School of Forestry & Environmental Studies membangunkan teknik yang dikenali sebagai deep-ripping untuk memecahkan tanah yang padat berat yang dihasilkan daripada perlombongan di puncak gunung. Teknik ini menggunakan bilah keluli tiga kaki yang menjaringkan bumi untuk membolehkan projek penanaman pokok asli mereka berakar.
Pencemaran Membunuh Flora dan Fauna
Perlombongan membebaskan habuk dan banyak bahan kimia ke atmosfera yang mencemarkan udara, air dan tanah. Ini boleh mengakibatkan kehilangan habitat dan keracunan kimia.
Kehilangan Habitat
Perlombongan hidraulik untuk emas di hutan tropika menghasilkan kelodak longgar yang meningkatkan beban sedimen yang dibawa oleh sungai dan memendap ke hilir. Ini mengurangkan aliran air di kawasan ini, termasuk jumlah habitat berair yang tersedia untuk ikan. Populasi ikan tempatan berkurangan walaupun airnya tidak beracun.
Keracunan Merkuri
Mercury, bahan kimia toksik, sering digunakan dalam pengekstrakan emas. Merkuri meracuni kawasan sekitar. Ikan mati akibat air beracun, mengurangkan populasi mereka. Menurut Phys.org, orang yang mengambil ikan beracun merkuri berisiko mengalami masalah kesihatan yang serius kerana merkuri mengganggu fungsi organ penting.
Ketoksikan Selenium
Lombong gunung mengeluarkan selenium, yang dalam kuantiti yang banyak boleh menjadi toksik walaupun kepada manusia. Terdapat 20 hingga 30 kali lebih Selenium dalam aliran yang terjejas oleh lombong gunung daripada sungai yang tidak terjejas oleh lombong. Unsur jarang ini boleh diserap oleh tumbuhan air dan apabila hidupan akuatik yang lebih kecil memakannya. Kepekatan terkumpul selenium dalam ikan adalah lebih tinggi daripada yang terdapat dalam tumbuhan.
Bioakumulasi dalam Haiwan Daripada Perlombongan
Apabila haiwan yang lebih besar memakan haiwan yang lebih kecil yang tercemar dengan racun larian lombong, seperti selenium, haiwan yang lebih besar akan mengumpul kepekatan unsur tersebut. Ini dipanggil bioakumulasi dan kepekatan selenium yang tinggi boleh menyebabkan pengurangan kelahiran dan bilangan makroinvertebrata dalam aliran.
Risiko Kesihatan kepada Pelombong dan Komuniti Setempat
Pelombong dan komuniti tempatan boleh mengalami risiko kesihatan akibat perlombongan. Kesatuan Saintis Prihatin melaporkan bahawa perlombongan bawah tanah mempunyai banyak bahaya pekerjaan.
Bahaya Pekerjaan Perlombongan
Pelombong boleh cedera atau terbunuh apabila bumbung lombong atau terowong runtuh, menyebabkan masalah kesihatan kronik bagi mangsa yang terselamat. Masalah ini kadangkala boleh membawa maut, terutamanya bagi pelombong yang terdedah secara berterusan kepada habuk mineral, bahan kimia/asap toksik dan logam berat.
Statistik Kematian Perlombongan
Perlombongan dianggap sebagai industri paling berbahaya sehingga tahun 2001. Teknologi baharu dan prosedur keselamatan telah menambah baik keadaan kerja. Pada 2018, kematian berkaitan perlombongan bagi industri arang batu ialah 12 dan 16 bagi industri perlombongan logam/bukan logam. Statistik ini termasuk pekerja pejabat. Bilangan kecederaan adalah separuh daripada yang berlaku tiga puluh tahun sebelumnya.
Isu Kesihatan untuk Pelombong
Menurut Institut Persekitaran dan Pembangunan Antarabangsa, pelombong menghadapi masalah kesihatan yang mengancam nyawa daripada kanser hingga penyakit pernafasan. Pelombong juga berisiko mendapat kesan kesihatan tertentu daripada pelbagai logam dan bahan berbahaya, seperti arang batu, asbestos dan uranium.
Kesihatan Komuniti di Kawasan Dengan Lombong
Begitu juga, kesan kepada komuniti bergantung kepada logam yang dilombong. Pelbagai bahan pencemar yang dikeluarkan boleh memberi kesan kepada kesihatan mereka yang tinggal berhampiran lombong. Contoh risiko kesihatan termasuk:
- Orang yang tinggal berdekatan dengan lombong jalur gunung mempunyai lebih banyak kecacatan kelahiran, kadar masalah paru-paru, pernafasan dan buah pinggang yang lebih tinggi.
- Air bawah tanah yang tercemar oleh arsenik membawa kepada banyak masalah kesihatan, termasuk kemungkinan penyakit kardiovaskular.
- EPA (Agensi Perlindungan Alam Sekitar) melaporkan kejadian kanser tulang dan masalah buah pinggang di Tanah Negara Navajo disebabkan oleh pencemaran air oleh radionuklid (atau isotop radioaktif) daripada lombong uranium.
Lombong Uranium Terbengkalai
Menurut Penyelidikan Global, 75% daripada 15, 000 lombong uranium terbiar di AS berada di Tanah Persekutuan dan Tribal. Agensi Perlindungan Alam Sekitar menyatakan antara 1944 hingga 1986, 30 juta tan bijih uranium telah diekstrak dari tanah Navajo. EPA selanjutnya melaporkan bahawa daripada 523 lombong uranium yang terbengkalai di tanah Navajo, pembiayaan telah dikeluarkan untuk membersihkan 213 daripadanya.
Bagaimana Permintaan Perlombongan Mempengaruhi Alam Sekitar
Tanpa bahan lombong seperti bahan api fosil, bijih logam, logam berharga dan sumber lombong lain, kehidupan moden adalah mustahil. Banyak logam berharga digunakan untuk mencipta teknologi moden menjadikannya sukar untuk melepaskan diri daripada permintaan untuk sumber yang tidak boleh diperbaharui, seperti logam berharga. Walau bagaimanapun, dengan mengawal tahap perlombongan dan membangunkan cara selamat untuk menguruskan sisa perlombongan, impak alam sekitar dapat dikurangkan.
