Purata jejak karbon Amerika bagi setiap orang pada 2014 ialah 21.5 tan metrik CO2 menurut Universiti Michigan. Ini meningkat sebanyak 7% dalam 25 tahun. Ia kekal yang tertinggi di dunia sejak perindustrian, tetapi gambarannya tidak seragam di seluruh negara malah di dalam sesebuah wilayah.
Apakah itu Jejak Karbon?
Dengan istilah "jejak karbon," selalunya dalam berita, orang mungkin tertanya-tanya apa itu jejak karbon dan bagaimana kesannya.
" Jejak karbon" ditakrifkan sebagai ukuran gas rumah hijau yang bertanggungjawab untuk dihasilkan, atau unit karbon dioksida yang dihasilkan dalam tan setahun. Gas ini dijana oleh pelbagai aktiviti termasuk pengangkutan, kos tenaga rumah, diet, amalan kitar semula dan pengeluaran sisa.
Cara Mengira Jejak Karbon Anda
Tidak perlu mempelajari formula matematik yang rumit untuk menentukan jejak karbon. Nasib baik, terdapat banyak kalkulator jejak yang tersedia dalam talian, seperti kalkulator Carbon Footprint. Untuk menentukan jejak, masukkan butiran mengenai penggunaan tenaga rumah, kekerapan dan jarak yang dilalui dengan kereta dan udara, diet, dan penyertaan dalam program kitar semula dan jumlah sisa yang dijana. Anda boleh mengira jejak karbon secara individu atau berdasarkan isi rumah.
Angka Jejak Karbon Purata
Orang ramai boleh membandingkan kaki karbon mereka dengan purata berdasarkan lokasi, makanan dan pendapatan.
Perbandingan Global
Purata Amerika sebanyak 16.4 tan metrik CO2 setahun, adalah melebihi tiga kali ganda purata jejak karbon global sebanyak 4.9 tan metrik CO2 pada tahun 2013 menurut Bank Dunia.
Namun, dari segi jumlah negara, A. S. bukan lagi negara yang mempunyai jejak karbon tertinggi pada 2014. Ia bertanggungjawab untuk 15% daripada populasi global pada tahun ini dan menduduki tempat kedua selepas China menurut Alam Sekitar Agensi Perlindungan (EPA). Walau bagaimanapun, jejak karbon per kapita orang Cina adalah kurang daripada separuh daripada jejak karbon Amerika pada 7.6 tan metrik CO2. Pada 2015, pelepasan gas rumah hijau menurun sedikit berbanding 2014 disebabkan oleh cuaca yang lebih panas dan kurang pergantungan pada arang batu nota EPA (Laporan Sumber).
Perbezaan Luar Bandar dan Bandar di AS
Salah satu perbezaan terbesar dalam jejak karbon ialah antara penduduk luar bandar dan bandar. Perjalanan dan saiz rumah adalah sebab utama penduduk luar bandar boleh mengeluarkan karbon dua kali lebih banyak daripada rakan di bandar
Anda boleh membandingkan perbezaan ini dengan menggunakan peta jejak karbon interaktif oleh Universiti Berkeley di CoolClimate Calculator. Contohnya:
-
New York City mempunyai purata jejak karbon sebanyak 32.6 tan setara karbon metrik (MCET). Orang di New York menghasilkan hanya 5 dan 7 MCET melalui perjalanan dan perumahan, kerana mereka menggunakan pengangkutan awam atau perjalanan jarak dekat. Rumah biasanya lebih kecil dan memerlukan lebih sedikit tenaga untuk memanaskan badan.
- Sebaliknya, orang di Giltner di Hamilton County di Nebraska menghasilkan purata 65.3 MCET, dengan sumber maksimum ialah pengangkutan yang bertanggungjawab untuk 23 MCET. Perumahan juga 22 MCET. Pengangkutan adalah empat kali ganda dan perumahan adalah tiga kali lebih mencemarkan di Giltner berbanding di New York.
Sumbangan daripada makanan, barangan dan perkhidmatan adalah hampir sama di kawasan luar bandar dan bandar.
Semua Bandar Tidak Sama
Bandar mempunyai jejak karbon yang lebih rendah hanya apabila penduduk tinggal di rumah yang lebih kecil di bandar yang sesak, seperti New York City, dan berulang-alik dalam jarak yang lebih pendek. Jadi New York City mempunyai jejak karbon yang lebih rendah iaitu 32.6 MCET daripada Denver, CO, di mana orang ramai mempunyai purata jejak karbon sebanyak 62.1 MCET. Ini kerana di Denver, purata rumah adalah lebih besar, menyumbang 18 MCET (2.5 kali lebih banyak daripada New York). Bandar Denver adalah meluas jadi jejak karbon pengangkutan mereka di 23 MCET adalah empat kali lebih banyak daripada yang dicatatkan New York dalam laporan Sains Langsung.
Pinggir Bandar Mempunyai Jejak Lebih Tinggi Daripada Pusat Bandar
UC Berkeley News telah mendapati bahawa bandar yang lebih besar, adalah lebih besar pinggir bandarnya. Orang yang tinggal di pinggir bandar lebih mewah daripada mereka di pusat bandar, jadi mereka mempunyai rumah yang lebih besar. Selain itu, pinggir bandar yang luas bermakna orang ramai juga mencatatkan lebih banyak batu. Oleh itu, pinggir bandar bertanggungjawab untuk 50% daripada pelepasan isi rumah di pinggir bandar New York City A. S., sebagai contoh, tidak hijau seperti pusat bandar. Manhasset, salah satu pinggir bandarnya di daerah Nassau, mempunyai purata jejak 72.4, dan dua kali ganda daripada New York City. Pelepasan yang disebabkan oleh pengangkutan adalah empat kali ganda daripada pusat bandar. Begitu juga rumah yang lebih besar bermakna 2.5 kali lebih banyak pelepasan daripada rumah di pusat bandar, menurut data daripada peta interaktif Berkeley.
Jadi purata jejak karbon penduduk di pinggir bandar boleh berkali ganda lebih tinggi daripada purata jejak karbon negara. Pinggir bandar New York adalah tiga kali lebih mencemarkan daripada purata negara dan lebih daripada beberapa kawasan luar bandar seperti Giltner. Tidak menghairankan, kajian saintifik yang dilaporkan dalam Sains dan Teknologi Alam Sekitar pada 2014 menunjukkan bahawa pinggir bandar menghasilkan kira-kira 50% daripada jumlah pelepasan karbon A. S.
Sumber Utama Pelepasan
Dua sumber utama pelepasan di bandar, luar bandar dan kawasan pinggir bandar ialah tenaga dan pengangkutan.
- Tenaga: Orang Amerika tinggal di rumah besar, purata 200 meter persegi, yang terbesar di dunia, menurut Shrink That Footprint. Ruang kediaman bagi setiap orang telah meningkat sebanyak 258% sejak 1950 di A. S. menunjukkan Universiti Michigan. Rumah besar memerlukan lebih banyak tenaga untuk memanaskan dan menyejukkan serta untuk pencahayaan. EPA (Laporan Sumber) mengatakan bahawa penggunaan elektrik oleh rumah dan pejabat menyumbang 33% daripada semua pelepasan akibat penggunaan elektrik. Pelepasan akibat pengeluaran dan penggunaan elektrik adalah pemancar karbon kedua terbesar yang menyumbang satu pertiga daripada jumlah pelepasan A. S.. Di samping itu,, sektor kediaman dan komersial membebaskan 12% karbon melalui pemanasan, penyejukan, memasak dan pengurusan sisa.
- Pengangkutan: Ramai rakyat Amerika memandu kenderaan yang menggunakan gas seperti SUV. Terdapat peningkatan sebanyak 24% dalam saiz kereta dan 89% dalam kuasa kuda antara 1988 hingga 2015 nota Universiti Michigan. Kereta ini kemudiannya lebih mencemarkan daripada model yang lebih kecil. Kebanyakan orang di kawasan luar bandar terpaksa menempuh jarak yang jauh untuk ke tempat kerja, sekolah, kedai dan untuk hiburan. Kereta penumpang yang digunakan oleh orang ramai untuk perjalanan domestik menyumbang 43% daripada fosil yang digunakan dalam pengangkutan menyatakan ringkasan EPA berdasarkan data 2015 (ms.11). Pada tahun ini pengangkutan secara keseluruhannya menghasilkan 27% daripada semua pelepasan di A. S.
Pertanian dan Pilihan Makanan
Pertanian menyumbang 9% daripada pelepasan pada tahun 2015, menurut EPA, Sumber. Bagaimanapun, jenis makanan yang dihasilkan sama ada tanaman atau ternakan adalah kriteria penting.
Pemakanan Daging, Vegetarian dan Vegan
Kajian saintifik 2014 mendapati menghasilkan diet berasaskan daging mengeluarkan dua kali ganda pelepasan sebagai menghasilkan makanan vegan. Sebuah artikel dalam The Guardian menunjukkan bahawa jika orang di seluruh dunia mengamalkan diet vegetarian yang lengkap, ia boleh mengurangkan pelepasan karbon sebanyak 63% menjelang 2050, dan sebanyak 70% untuk diet vegan. Lebih-lebih lagi, pengambilan daging yang berlebihan yang menjadi masalah. Makan bahagian daging yang kurang dan sihat boleh mengurangkan pelepasan karbon juga.
Namun daging yang berbeza mempunyai kesan tapak kaki yang berbeza-beza. Kumpulan Kerja Alam Sekitar (Brosur, ms. 2) menunjukkan bahawa
- Jejak karbon domba adalah 50% lebih banyak daripada daging lembu
- Jejak daging lembu lebih daripada dua kali ganda daripada daging babi, dan sehingga 13 kali lebih banyak daripada sayur-sayuran
- Jejak daging babi hampir dua kali ganda berbanding ayam dan ayam itik lain
Makanan Organik Mempunyai Jejak Karbon Lebih Kecil
Enam puluh lapan peratus ladang organik di ladang Eropah yang diperiksa oleh meta-analisis 107 kajian mengeluarkan kurang pelepasan gas rumah hijau. Mereka mendapati bahawa ia adalah ladang dan tanaman campuran yang menghasilkan bijirin, dan tenusu yang mempunyai kurang jejak karbon daripada ladang konvensional.
Selain itu, pertanian organik boleh membantu dalam penyerapan 100% pelepasan karbon dan menyimpannya di dalam tanah menurut kajian Rodale yang melaporkan tentang percubaan percubaan. Karbon dioksida yang digunakan oleh tumbuhan dalam fotosintesis digunakan untuk membuat selulosa dan kanji dan diedarkan dalam tumbuhan. Biasanya, bahagian atas tanah dituai meninggalkan akar di dalam tanah (kecuali dalam tanaman akar dan ubi), supaya karbon di dalamnya disimpan di dalam tanah. Jadi makanan organik juga merupakan pilihan yang lebih baik untuk mengurangkan jejak karbon seseorang.
Makanan Bermusim
Shrink That Footprint menunjukkan bahawa hanya 11% daripada jejak karbon makanan disebabkan oleh pengangkutan. Jadi makan makanan dengan jejak karbon rendah tidak mencukupi untuk memilih makanan tempatan untuk mengurangkan pelepasan, tetapi ia juga mesti bermusim. Sayur-sayuran dan buah-buahan bermusim tidak memerlukan bantuan tiruan untuk tumbuh dan mempunyai kurang jejak karbon. Sebagai contoh, mereka membandingkan sayur-sayuran bermusim dengan makan tomato sepanjang tahun di kawasan sejuk yang memerlukan banyak tenaga.
Pendapatan Lebih Tinggi Menghasilkan Jejak Karbon Yang Besar
Oxfam melaporkan bahawa "10% orang terkaya di seluruh dunia, mempunyai purata jejak karbon 11 kali lebih tinggi daripada separuh penduduk termiskin, dan 60 kali lebih tinggi daripada 10% termiskin." 10% daripada populasi dunia ini bertanggungjawab untuk 50% daripada semua pelepasan karbon. Perbezaan semakin meluas apabila hanya 1% teratas daripada golongan berpendapatan dibandingkan dengan yang termiskin. Purata jejak kumpulan ini adalah 175 kali lebih besar daripada 10% terendah (ms. 1).
Terdapat perbezaan antara bahagian yang berbeza dalam pelepasan antara kaya dan miskin. 10% teratas di AS mengeluarkan 50 MCET, manakala 10% teratas India mengeluarkan 2.07 MCET. 50% terbawah A. S. mengeluarkan 8.57 MCET dan 50% terbawah India memancarkan 0.42 MCET, menurut Laporan Teknikal Oxfam (ms. 10). Jadi India 10% terkaya mempunyai purata jejak karbon yang merupakan satu perempat daripada yang termiskin di A. S. Ini menyerlahkan hakikat bahawa gaya hidup adalah faktor utama apabila ia berkaitan dengan jejak karbon.
Di A. S., orang yang berpendapatan kurang sekitar $5000 setahun mempunyai separuh jejak (dengan kurang daripada 3 MCET) berbanding mereka yang berpendapatan antara $10, 000 hingga $30, 000 setahun, yang jejak karbonnya melebihi 5 MCET mengikut Laporan Hoover (ms. 13).
Cara Mengurangkan Jejak Karbon Anda
Sama ada jejak karbon seseorang melebihi atau di bawah paras purata, terdapat banyak cara untuk mengurangkannya dan meningkatkan kualiti alam sekitar. Ia tidak perlu mengubah sepenuhnya gaya hidup seseorang, tetapi untuk membuat yang halus dan menjalani gaya hidup "lebih hijau". Dengan peningkatan kebimbangan terhadap perubahan iklim, terdapat satu badan teknologi yang semakin berkembang untuk menangani pelepasan dalam semua bidang kehidupan.